Información xeral
Empresas elaboradoras
Receitas

O Pan de Cea elabórase segundo as técnicas ancestrais da zona, mediante un laborioso proceso artesanal e cócese en fornos de pedra granítica que son previamente quentados con leña. A obtención do produto transmítese de xeración en xeración, adaptándose á lexislación actual sen perder a súa propia e caracterizadora identidade e o seu sabor único.
Medio Natural
A área de elaboración do pan amparado pola IXP Pan de Cea é o termo municipal de San Cristovo de Cea, situado ao noroeste da provincia de Ourense.
As orixes de San Cristovo de Cea, así como a súa tradición panadeira, discorreron parellos á historia do Mosteiro Cisterciense de Santa María a Real de Oseira, monacato que nunca deixou de lado as prácticas da moenda e a panificación, provéndose dos recursos necesarios para tal fin, sendo a Vila de Cea, principalmente, a subministradora do pan, converténdose na “vila do bo pan”, paradigma e referente na provincia de Ourense e incluso en toda Galicia.
A primeira referencia histórica na que encontramos alusión ás panadeiras de Cea data do último terzo do século XIII. Nos anos posteriores produciuse o desenvolvemento da actividade panadeira na zona e a necesaria construción de fornos, o que se constata nos diversos contratos de foro de finais do século XIII que se encontran documentados.
Materias primas
+
O Pan de Cea elabórase con fariña de trigo, auga potable e sal comestible, ao que se engade para a súa fermentación masa nai que provén dunha elaboración anterior.
Características do produto
+
A forma das pezas de pan é alongada e redondeada nos seus extremos, cunha fendedura transversal no centro da súa parte superior, denominada "fenda", diferenciando a peza en dúas partes iguais curvadas e ensambladas entre si.
A codela ou codia é grosa, de anchura variable, ata nunha mesma peza, consistencia dura e ríxida e con tendencia a facer láminas. A súa cor vai desde dourado a castaño escuro. Sabor tostado.
A miga ou "miolo” ten nunha textura esponxosa, fibrosa e firme. Alveolado non moi abundante, distribuído de forma irregular e de tamaño moi variable. Cor apergaminado, recordando o gran de trigo enteiro. Sabor intenso a trigo.
Preséntase baixo dous formatos que se diferencian polo peso e as dimensións: a “peza” ou "poia" , cun peso entre 1 e 1,2 Kg, e a “media peza” ou "molete", cun peso entre 0,5 e 0,6 Kg.